ميخ ها تا حد کمي در خمش و برش کار مي کنند و کشش درون آن ها ناشي از نيروي اصطکاکي موجود بين ميخ و خاک می باشد. مصالح کششي مورد استفاده در اين روش پيش تنيده نبوده و براي ايجاد نيروي کششي در آنها خاک بايد تغييرمکان جانبي داشته باشد. يعني عملا تا موقعي که خاک در حالت فعال قرار نگرفته باشد ميخ، خالي از هرگونه تنش کششي خواهد بود.
مراحل اجرای نیلینگ شامل گودبرداری مقطعی، حفاری گمانه‌ها، نصب میلگرد تسلیح، تزریق دوغاب سیمان، بتن پاشی، و نصب صفحه سر نیل و مهره می‌باشد.
فشارهای بیشتر می‌تواند تغییر در بافت خاک و وقوع نشست‌های احتمالی در سازه‌های مجاور را به همراه داشته باشد.
بحث‌های فراوانی درباره اینکه کدام کشور اولین بار نیلینگ را پیاده‌سازی و اجرا کرده است، وجود دارد. درواقع، اولین بار روش میخکوبی توسط مهندسان استرالیایی به‌منظور پایدارسازی دیواره‌های سازه‌های درون تونل به کار گرفته شد.
یکی از تفاوت‌های بارز بین سیستم انکراژ و روش میخکوبی، این است که در انکراژ، میلگردها در مراحل آخر، تحت نیروی پس‌تنیدگی قرار می‌گیرند.
در این فرایند از میخ‌های فولادی به همراه دوغاب سیمان به ??? ??? منظور ثابت کردن گود استفاده می‌شود.
دیوارهای مختلف نگهبان هر یک دارای مزایا و محدودیت های ویژه ای بوده که به فرآخور پروژه ها میتوان از هر یک یا تلفیق آنها استفاده نمود.
وقوع چرخه‌های مکرر یخ زدن – آب شدن در خاک پشت دیوارهای خاک دوزی شده می‌تواند موجب کاهش مقاومت چسبندگی در میخ، دوغاب، و خاک، و نیز کاهش چسبندگی دیواره بتن پاشی شده شود.
نیلینگ یک روش پایدارسازی خاک است که به منظور جلوگیری از ریزش خاک و دیوار و افزایش امنیت از آن استفاده می‌کنند.
عملیات شیارزنی بر روي زهکش عمقی در نیم دایره فوقانی مقطع آن ضروری هستند.
بخش اصلی سیستم نیلینگ، میلگردهای فولادی هستند. این میلگردها را که میخ یا نیل نامیده می‌شوند در چاهک‌ها قرار داده و به صورت درجا دوغاب ریزی می‌کنند.
توزیع فشار جانبی خاک بر روی دیوار سیستم میخ گذاری خاک و نیروی کششی سر میخ
پس از استقرار دستگاه مخصوص در موقعیت مناسب، چاهک‌های افقی یا مایل در دیواره‌هایی با فواصل مشخص حفاری می‌شوند. قطر این چاهک‌ها تقریباً در حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر و عمق آنها حدوداً ۵ تا ۱۰ متر است.
این فیلم بخشی از آموزش اجرای ساختمان است که در آن صفر تا صد مراحل ساختمان سازی را توضیح داده‌ایم.